دانلود کتاب صد جنگ بزرگ تاریخ علی غفوری

درباره نویسنده کتاب صد جنگ بزرگ تاریخ علی غفوری

“آشوری‌ها که ملتی سامی نژاد بودند در ۱۳۰۰ قبل از میلاد استقلال یافته و سیاست «جنگ و پیشروی» را اتخاذ کردند. دلیل اصلی این امر نیز غیر حاصلخیز بودن زمین‌های آنها و آبادانی تمدن‌های مجاور بود. در بهار هر سال دولت آشور نیروهای خود را گردآوری کرده و به شهرهای آباد اطراف می‌تاخت. نبردهای پی‌درپی آن‌ها را به اندازه‌ای قوی و جنگاور ساخت که بین سال‌های ۱۳۰۰ تا ۶۰۰ قبل از میلاد قوی‌ترین قدرت نظامی آسیا بودند. سپرهای بلند، وسایل قلعه‌کوب و برج‌های متحرک سبب شده بود تا هیچ شهری در برابر آن‌ها توان مقاومت نداشته باشد و از طرف دیگر در دشت‌ها نیز سربازان تمدن‌های دیگر قادر به مبارزه با آن‌ها نبودند چرا که سرباز آشوری از نظر تجهیزات سرآمد زمان خود بود. تیر و کمان، نیزه، کلاهخود و زره سبب شده بود تا مردان آشوری تقریباً رویین‌تن شوند. می‌توان گفت از نظر نظامی، آشور به مانند رم باستان بود و سپاه‌های آشوری بسیار منظم و تعلیم‌دیده بودند.”

معرفی کتاب صد جنگ بزرگ تاریخ علی غفوری

در بخشی از کتاب به تاریخ آشوری‌ها اشاره می‌شود که ملتی سامی‌نژاد بودند و در حدود ۱۳۰۰ سال قبل از میلاد استقلال یافته و سیاست «جنگ و پیشروی» را اتخاذ کردند. دلیل اصلی این سیاست، غیر حاصلخیز بودن زمین‌های آن‌ها و آبادانی تمدن‌های مجاور بود. آشوری‌ها به خوبی می‌دانستند که برای بقا و پیشرفت، باید به سمت سرزمین‌های حاصلخیز و آباد حرکت کنند. در بهار هر سال، دولت آشور نیروهای خود را گردآوری کرده و به شهرهای آباد اطراف می‌تاخت. این نبردهای پی‌درپی به آن‌ها قدرت و مهارت نظامی بالایی بخشید و بین سال‌های ۱۳۰۰ تا ۶۰۰ قبل از میلاد، آشور به قوی‌ترین قدرت نظامی آسیا تبدیل شد. سپرهای بلند، وسایل قلعه‌کوب و برج‌های متحرک که در اختیار داشتند، باعث می‌شد هیچ شهری در برابر آن‌ها توان مقاومت نداشته باشد. از طرف دیگر، در دشت‌ها نیز سربازان تمدن‌های دیگر قادر به مبارزه با آن‌ها نبودند، چرا که سربازان آشوری از نظر تجهیزات، سرآمد زمان خود بودند. تیر و کمان، نیزه، کلاهخود و زره، آن‌ها را به جنگجویانی تقریباً رویین‌تن تبدیل کرده بود. می‌توان گفت که از نظر نظامی، آشور به مانند رم باستان بود و سپاه‌های آشوری بسیار منظم و تعلیم‌دیده بودند.

چرا باید کتاب صد جنگ بزرگ تاریخ علی غفوری خریداری کنیم؟

دلیل بروز نبردها معمولاً ساده و گاهی کم‌اهمیت به نظر می‌رسد، اما واقعیت پیچیده‌تر از این است. بروز جنگ‌ها به یک یا چند عامل ساده محدود نمی‌شود؛ بلکه ده‌ها و شاید صدها علت کوچک و بزرگ در پس آن نهفته است که باعث انباشت کینه ملت‌ها علیه یکدیگر می‌شود. زمانی که وقت فوران خشم فرا می‌رسد، هیچ‌کس نمی‌تواند مانع وقوع جنگ شود. این پروسه به نوعی شبیه به بازی «دومینو» است که در آن یک حادثه کوچک می‌تواند زنجیره‌ای از حوادث بزرگ‌تر را به راه بیندازد. برای مثال، گم شدن یک زن، حرکت یک واحد جنگی به داخل خاک کشور مقابل، شلیک یک گلوله، ترور یک شخصیت مهم، نحوه استفاده از یک رودخانه مشترک، یا حتی ادعای تاریخی بر سر یک سرزمین می‌تواند جرقه‌ای برای آغاز یک جنگ باشد. همچنین، مسائل مربوط به منابع مشترک انرژی، علایق نژادی، شوونیسم، نژادپرستی، و ایدئولوژی‌های مختلف نیز می‌توانند به تشدید تنش‌ها و در نهایت بروز جنگ منجر شوند. با این حال، تجربه جنگ و ویرانی‌های ناشی از آن معمولاً ملت‌ها را خسته می‌کند. پس از پایان یک جنگ، بسیاری از جوامع تمایل به جنگ ندارند و برای سال‌ها و دهه‌ها به دنبال صلح و ثبات هستند. این تمایل به آرامش می‌تواند ناشی از آسیب‌های روحی و اجتماعی ناشی از جنگ، و همچنین نیاز به بازسازی و ترمیم جامعه باشد.  در نهایت، این واقعیت که جنگ‌ها معمولاً نتیجه انباشت تنش‌ها و احساسات منفی هستند، نشان‌دهنده پیچیدگی روابط بین‌المللی و انسانی است. فهم این علل می‌تواند به پیشگیری از جنگ‌ها و ایجاد راه‌حل‌های دیپلماتیک کمک کند.